اوایل جنگ بود . در جلسه ای بنی صدر بدون « بسم الله » شروع کرد به حرف زدن ، نوبت که به صیاد رسید به نشانه ی اعتراض رو به بنی صدر که آن زمان فرماده کل قوا بود ، کرد و گفت :« در جلسه به این مهمی که برای حفظ امنیت نظام جمهوری اسلامی تشکیل شده ، نه یک بسم ا... گفته شد و نه حتی آیه ای از قرآن خوانده شد ، من اون قدر این جلسه رو ناپاک و آلوده می دانم که احساس می کنم وجود خودم هم از این جلسه آلوده شده و چاره ای ندارم جز اینکه از این جا به قم بروم و با زیارت خودم را تطهیر کنم و بلا فاصله پس از جلسه رهسپار قم شد . »

(خاطراتی از سپهبد شهید صیاد شیرازی در کتاب دلم برایت تنگ شده به کوشش علی اکبری ، ص22 )